Το τρένο...

Παντα μου αρέσανε τα τρένα. Και σαν μεσο μεταφορας και σαν αντικειμενα. Εχουνε μια παθητικοτητα, μια αναμονη που παντα με γοητευε, υπαρχουνε εξαιτιας των ανθρωπων, για τις αναγκες, τα ταξιδια, τα εμπορευματα τους. Ωστοσο απαγορευεται να τα φωτογραφισεις ή γενικα να φωτογραφισεις μεσα σε εναν σιδηροδρομικο σταθμό. Εξω απο την Λάρισα όμως υπάρχει ενα μερος με πολλα παλια βαγόνια, κατι σαν νεκροταφεια βαγονιων που παντα το εβλεπα οποτε περνουσα απο εκει ταξιδευοντας βόρεια και παντα έλεγα να παω να τα φωτογραφισω. Πριν λιγες μερες το πήρα αποφαση και πήγα. Παρακατω ειναι τα αποτελεσματα, ελπιζω να σας αρεσουνε...

Με πολυ θάρρος και κοπο, μπορεσα να ανεβω σε ενα απο τα βαγόνια και ειδα οτι μερικες απο τις θεσεις ειναι ακομα εκει, θεσεις που καποτε φιλοξενουσανε οικογενειες που ταξιδευανε, που παρηγορουσανε τον έναν που άφηνε πίσω τον άλλον, που κουβαλουσανε ανθρωπους μαζι με τα όνειρα, τις ενοχες και τους φόβους τους...

ΥΓ: δεν θα μπορουσε να υπάρχει καλυτερο soundtrack για το ποστ απο τις "Τρυπες" και το "Τρένο"...

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA